სააკაშვილის ნათქვამმა, 2011 წლის 26 მაისის დარბევასთან დაკავშირებით, დიდი აჟიოტაჟი გამოიწვია. გახარებულმა პოლიტიკოსობამ, მათი ჯიბის ექსპერტობამ და შესაბამისმა მედიამ ლამის „დავლური“

ყოველი მოვლენა (რა თქმა უნდა ისტორიულიც),  როგორც წესი, ითხოვს თავის განმარტებას, ანუ მოვლენის მიზეზობრიობისა და მისი შედეგის - ხარისხისა, თუ ხასიათის ჩაწვდომას.

მემარცხენე ებრაელი პოეტი და პუბლიცისტი შმუელ იერუშალმი მიმოიხილავს იუგოსლავიის სოციალისტური ფედერაციული რესპუბლიკის შემადგენლობაში კოსოვოს ავტონომიის მდგომარეობას და საზოგადოებას შეახსენებს

საქართველომ და სოლომონის კუნძულებმა დიპლომატიური ურთიერთობები დაამყარეს - იუწყებიან საინფორმაციო სააგენტოები. გაეროში ორი ქვეყნის ელჩების მიერ ნიუ იორკში ხელმოწერილი ოქმის თანახმად,

დასავლეთის ორმაგ სტანდარტებს მიჩვეულთათვის ბევრი რამ მაინც გაკვირვებას იწვევს. ყველაფრის გახსენება შორს წაგვიყვანს, მხოლოდ ზოგიერთს შეგახსენებთ,

საქართველო არა მარტო მრავალეროვანი, არამედ განსხვავებული რწმენის ადამიანთა სავანეცაა, რაც თავისთავად მრავალფეროვნების, კულტურათა დიალოგის შანსს იძლევა.

რა არის იმაზე მეტად სასიხარულო, როდესაც დიდი ქვეყნის მოქალაქე გაქებს? განსაკუთრებით აღსაფრთოვანებელია, როდესაც ქება მტრად შერაცხული ქვეყნიდან მოდის.