ბოლო დროს საერთაშორისო არენაზე აქტიურობით გამოირჩევიან პატარა ქვეყნები, რომელთა გავლენა რეგიონსა და მსოფლიოზე საგრძნობია. მათი რიცხვი არცთუ დიდია, მაგრამ პოლიტიკა განუზომელი.

მ.სააკაშვილის გამონათქვამებზე ყურადღების გამახვილება არავითარ შედეგს რომ არ იძლევა, კიდევ ერთხელ დავრწმუნდით. აღშფოთებულმა გუშინდელებმა ანუ „ჩარეცხილებმა“ ანუ „წითელმა ინტელიგენციამ“,

მიდიოდა რა ჩვენგან მისმა აღმატებულებამ, აშშ-ს საგანგებო და სრულუფლებიანმა ელჩმა ჯონ ბასმა დაგვიბარა... დაახლოებით ასეთ ან ზუსტად ასეთ განცხადებას აახლებს სრულიად საქართველოს მისი „მოჭირნახულე“

გასული საუკუნის ორმოციან წლებში, განსაკუთრებით მეორე მსოფლიო ომის დროს, როდესაც აშშ-ს როლი მსოფლიოში არც ისე გამოკვეთილი იყო, როგორც დღეს, ამერიკის პრეზიდენტ რუზველტსა და

ამას წინათ გერმანიის საგარეო საქმეთა მინისტრმა ვესტრეველემ, მთელი ევროკავშირის სახელით, გააკეთა განცხადება, რამაც გული დამწყვიტა.

"მუდმივი არაფერია, ოდესმე ჩვენც წავალთ. მუდმივი - საქართველოა". დაახლოებით ამ შინაარსის სიტყვებით შეაჯამა მიხეილ სააკაშვილმა თავისი წლიური ანგარიში პარლამენტის წინაშე,

ქართულმა მედიამ, ისე, როგორც ყოველთვის, „საკადრისი“ პასუხი გასცა ოკუპანტ რუსეთის პრეზიდენტსა და პრემიერ-მინისტრს - სიტყვებისთვის, რომელიც მათ წარმოთქვეს სხვადასხვა შეხვედრების დროს.

ივანიშვილის გამოღვიძებასთან ერთად გახშირდა ლაპარაკი იმაზე, რომ სააკაშვილის დღეები დათვლილია - პროცესი დაწყებულია და მას ვერაფერი შეაჩერებს