ირანის ბირთვული პროგრამა კვლავ ყურადღების ცენტრშია

ირანის თემა ისევე, როგორც ბოლო წლების განმავლობაში, ერთობ აქტუალურია. დასავლური მედია და პოლიტიკა დიდ ყურადღებას უთმობს ამ საკითხს, რაც სერიოზული ფიქრის საგანია.

ორთა დაპირისპირებაში მომწყვდეული საქართველო

ის, რომ საქართველოს ხელისუფლება, ავტომატურ რეჟიმში საკუთარი მოსახლეობის 24-საათიან მოსმენას აწარმოებს, არახალია, ისევე, როგორც მის მიერ რუსეთის ტელეარხების მონიტორინგი. ერთი სიტყვით,

„პროფესიონალი“ ჟურნალისტების „ჩალიჩი“

ბიძინა ივანიშვილის პრეს-კონფერენციაზე იმდენი დაიწერა, რომ არ ღირს ამასთან დაკავშირებით მკითხველის ყურადღების კიდევ ერთხელ გამახვილება - უპირველესად იმიტომ, რომ პრეს-კონფერენციის მხილველი,

ტიტულოვანი ერის პრობლემები

საკითხი, რომელიც მწერალმა ვახტანგ ხარჩილავამ გააჟღერა „საერთო გაზეთში“ სათაურით -„ვინ ამოშალა ქართველი ერი მსოფლიოს ხალხთა სიიდან“, არაერთხელ შეგვახსენებს თავს,

ძალისმიერი სახელისუფლებო როტაცია

ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკურმა განცხადებამ რომ საფუძვლიანად შეარყია საღათას ძილს მიცემული ქართული საზოგადოება, მტკიცება არ სჭირდება. გაჩნდა იმედი, ამასთანავე ხვალინდელი დღისადმი ინტერესი.

საერთაშორისო ცხოვრებაში საკუთარი პრობლემებით გაჩხერილი საქართველო

ჩვენგან შორს თუ ახლოს განვითარებული მოვლენები, პოლიტიკური გადაწყვეტილებები და განცხადებები პირდაპირ თუ ირიბად საქართველოსაც ეხება, რაც თავისთავად მოითხოვს ხელისუფალთა მხრიდან საკითხებისადმი წვდომას,

ნიკოლა სარკოზის ვიზიტისგან დარჩენილი შთაბეჭდილება

ბიძინა ივანიშვილის მიერ გაფერმკრთალებული ნიკოლა სარკოზის ვიზიტი - სწორედ ასე მესახება 6-7 ოქტომბერს განვითარებული მოვლენები.

ირანელი მატადორი შეუპოვარი მებრძოლია

საინტერესოა, ჩათვლიდა თუ არა აშშ-ი ირანის ბირთვული კვლევის პროგრამას საყოველთაო კატასტროფად, შაჰის რეჟიმი რომ ყოფილიყო?შეკითხვა ნიშნის მოგებისთვის არ არის დასმული.

აშშ-ს ტერორისტული აქტის ათი წლისთავი

აშშ-ი საზარელი ტერორისტული თავდასხმის მეათე წლისთავს აღნიშნავს. დღეს უკვე თავისუფლად შეიძლება ითქვას, რომ ათი წლის წინანდელი ტერაქტი კაცობრიობის ისტორიაში ახალი ეპოქის დასაწყისი იყო

ქსენოფობია თუ შურისძიება?

აგვისტოს მოვლენებიდან საქართველოსთვის ბევრი რამ იყო საყურადღებო, მაგრამ მათ შორის განსაკუთრებით გამოვყოფ ორი პრეზიდენტის - ბარაკ ობამასა და დიმიტრი მედვედევის გამოსვლას.