უკვე მერამდენე წელია, გრძელდება ჰოლოკოსტის მსხვერპლთა ხსოვნის საერთაშორისო დღის (27 იანვარი) პოლიტიზება პოლონეთის ხელისუფლების მიერ, რომლის ტერიტორიაზეც მდებარეობს ყოფილი ნაცისტური სიკვდილის ბანაკი ოსვენციმი.

“ნაცები” და მათი ვაშაძე-ხაზარაძეები, როგორც ყოველთვის, უკიდურესად დესტრუქციულები, დუჟმორეულები და უმეცარნი იყვნენ რუსეთთან მიმართებით – ამიტომაც აგებენ ისინი პოლიტიკურ პროცესებს, თუმცა მათ ბევრად არც “სახელმწიფოდ მოაზროვნე”, ფულებით დატენილი “ქოცები” ჩამორჩნენ.

"ქართულმა ოცნებამ" და მისმა ფილიალმა "ხალხის ძალამ", თუ საქმე უნდათ, სიმართლე ბოლომდე უნდა თქვან და ახსნან, რა უშლით მათ ხელს იმაში, რომ გაატარონ საქართველოს ინტერესებიდან გამომდინარე პოლიტიკა, ე. წ. ეროვნული პოლიტიკა.

ევრაზიის ინსტიტუტის დირექტორმა გულბაათ რცხილაძემ კომენტარი გააკეთა ე. წ. „ხალხის ძალის“ წარმომადგენლების მიერ გავრცელებულ განცხადებაზე, რომ ოპოზიცია ამზადებს აფხაზეთსა და შიდა ქართლში პროვოკაციებს.

პრემიერმინისტრის გამოსვლა პარლამენტში მისი სხვა გამოსვლებისგან დიდად არ განსხვავდებოდა: ოპოზიციის მიმართ შემტევი სტილი, დასავლეთში ინტეგრაციის წყურვილის დადასტურება,

დიდი სამამულო ომის ხსოვნისათვის ბრძოლის ერთი ფაზა მოგებულია – მიუხედავად უზარმაზარი ზეწოლისა ჩვენი საზოგადოების ცნობიერებაზე, ასევე მთავრობაზე, 9 მაისი კალენდარში შენარჩუნებულია

"საქინფორმი". მერაბიშვილის მთავარი „ანალიტიკოსი“ შოთა უტიაშვილის ამასწინანდელი აღიარება, აჰმედ ჩატაევი „ჩვენი მოკავშირე“ იყოო, ბევრ კითხვას ბადებს, მაგრამ ამავე დროს თავადვე სცემს პასუხს ამ კითხვებს.

საქართველოს სურს, დაიბრუნოს ისტორიული სახელწოდება - საქართველო! ქვეყანაში არ დარჩა სხვა არანაირი პრობლემა, გარდა არაბულ-თურქულ-რუსული საოკუპაციო დანატოვარის ამოძირკვისა, რომელსაც «Грузия» ეწოდება.

 ყველაზე სამწუხარო „ვარდების რევოლუციის“ ბელადისთვის ის არის, რომ უკრაინის მოქალაქეობის დაკარგვის შემდეგ იგი მაინცდამაინც არც სამშობლოში სჭირდება ვინმეს. თვით ბრალდებულის სტატუსითაც კი.